گریه آرام
نویسنده:
کنزا بورو اوئه
مترجم:
حبیب گوهری راد
امتیاز دهید
✔️ «گریه آرام» اثر «کنزا بورو اوئه» نویسنده معاصر ژاپنی و برنده جایزه نوبل ادبیات ۱۹۹۴ نمونهای از رمان مدرن است که جنبههای روانشناختی غنی و پرمحتوایی دارد. زمان در این رمان نامشخص است و مرزی میان حال، گذشته و آینده وجود ندارد. وقایع همگی بر حسب سیلان ذهن راوی بیان میشود. راوی رمان «میتسو» مردی است متاهل که یک کودک آسایشگاهی دارد. او دچار گمشدگی هویت شده و با روایت ماجراهای مختلفی زندگی پیچیده انسانهای سردرگم در این مدرنیته پرهیاهو را به تصویر میکشد.
چند جمله ای از کتاب:
برای اولین بار طی این چند ماه سرم را زیر پتو بردم و بوی گرم تن خودم را به ریه ها فرستادم؛ انگار که آدم ژرفای خودش را ببوید. یک مهره دار بودم به طول یکصد و هفتاد سانتیمتر که سرم را درون روده هایم فرو برده بودم تا حلقه ی ساده ی جسم خودم را ببندم. انگار که درد اندک بدنم و حس خالی وجودم به یک نوع احساس ناشناس و پرگناه لذت تبدیل شده بود، لذت این که از شر نگاه دیگران رها هستم. حس می کردم شاید با این احساسات حتی باردار شوم و مانند پست ترین موجودات به تولیدمثل از راه تقسیم سلولی دست یابم. در حالی که با ناراحتی نفس می کشیدم، سرم را زیر پتوی گرم، تاریک و بدبو نگه داشتم و تلاش کردم تصویر خودم را که خفه شده ام در ذهن بازسازی کنم، با سری به رنگ قرمز...
بیشتر
چند جمله ای از کتاب:
برای اولین بار طی این چند ماه سرم را زیر پتو بردم و بوی گرم تن خودم را به ریه ها فرستادم؛ انگار که آدم ژرفای خودش را ببوید. یک مهره دار بودم به طول یکصد و هفتاد سانتیمتر که سرم را درون روده هایم فرو برده بودم تا حلقه ی ساده ی جسم خودم را ببندم. انگار که درد اندک بدنم و حس خالی وجودم به یک نوع احساس ناشناس و پرگناه لذت تبدیل شده بود، لذت این که از شر نگاه دیگران رها هستم. حس می کردم شاید با این احساسات حتی باردار شوم و مانند پست ترین موجودات به تولیدمثل از راه تقسیم سلولی دست یابم. در حالی که با ناراحتی نفس می کشیدم، سرم را زیر پتوی گرم، تاریک و بدبو نگه داشتم و تلاش کردم تصویر خودم را که خفه شده ام در ذهن بازسازی کنم، با سری به رنگ قرمز...
دیدگاههای کتاب الکترونیکی گریه آرام
گریه سهم دل تنگه .....
بالاخره همه یک روزی می میرند و صد سال که بگذرد ، دیگر هیچکس دربارهء این که دیگران که بودند و چطور مردند سوال نمیکند.
پس بهتراست همانطور که دلت میخواهد زندگی کنی و همانطور که دوست داری بمیری...
" گریه آرام __ کنزابورو اوئه "